Niezapominajki, gdy kwitną, dają bajeczny kolor
niebieskości. Błękitne, pełne uroku kwiaty są tak niepozorne, że muszą
zwracać uwagę na siebie wołaniem, aby o nich nie zapomniano.
Niezapominajki wzbudzają zachwyt i nastalgię. Są
bardzo lubiane jako rośliny ozdobne. Uprawiane są jako rośliny
dwuletnie. Dorastają one do 20 – 60 cm wysokości. Dobrze czują się
niemal w każdej glebie, pod warunkiem, że jest dostatecznie wilgotna.
Rosną w miejscach ocienionych, a także w słonecznych, ale w słońcu
kwitnienie jest jednak obfitsze. Rośliny posadzone w większej grupie,
gdy kwitną w maju – czerwcu, dają prawdziwy bajeczny kolor błękitów i
niebieskości, rzadziej różu i bieli. W ogrodzie można je łączyć z innymi
wiosennymi gatunkami, jak bratki, stokrotki, laki pachnące lub jaskry
azjatyckie. Dobrze uzupełniają kompozycję z roślin cebulowych,
zakrywając później ich zasychające liście. Po kwitnieniu rośliny z
reguły zamierają, dlatego na lato i jesień warto zaplanować zastępstwo.
Niezapominajki rozmnażane są przez wysiew nasion, rzadziej przez
podział lub sadzonki pędowe. Nasiona wysiewa się latem, wówczas kwitnące
rośliny otrzymuje się wiosną następnego roku, wiosenny siew rzadko daje
osobniki kwitnące w tym samym roku. Nasiona kiełkują najszybciej w
temperaturze 20-22stopni C, wówczas wschody ukazują się już po 15-25
dniach od siewu. Do dalszego wzrostu wystarczy im temperatura 9-12
stopni C. Po wschodach siewki należy przepikować pojedynczo do doniczek,
a jesienią posadzić na miejsce stałe, w rozstawie 20-25 cm. Latem
roślinom należy zapewnić możliwie najchłodniejsze miejsce np. w cieniu
lub od północy.
Niezapominajka w większości woli cieniste, chłodne stanowiska, ale
spotkać ją można także w strefie bagiennej w pobliżu zbiorników wodnych,
suchych łąkach czy strefie alpejskiej. Występuje niemal na wszystkich
kontynentach.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz